Powrót


Papieska Intencja Apostolstwa Modlitwy – Maj 2023

Intencja: Za ruchy i grupy kościelne
Módlmy się, aby ruchy i grupy kościelne każdego dnia na nowo odkrywały swoją misję ewangelizacyjną, oddając swoje charyzmaty na służbę w potrzebach świata.

Żaden człowiek nie jest „samotną wyspą” - każdy rodzi się cieleśnie z matki i ojca, a jego dusza stwarzana jest bezpośrednio przez Boga, Stwórcę także rodziców. Życie ludzkie jest więc darem samego Boga, a rodzice z godnością uczestniczą w Bożym stwarzaniu nowych osób ludzkich. Tak więc katolicka rodzina jest „domowym Kościołem” - podstawowym środowiskiem, w którym może być przyjęte każde dziecko Boże, by mogło wzrastać w łaskach otrzymanych na Chrzcie św. i innych sakramentach. W katolickich rodzinach żyjących Bożą Miłością dokonuje się, nawet niepostrzeżenie, misja ewangelizacyjna skierowana także na zewnątrz - ku ludziom spoza rodziny; członkowie tych rodzin niemal spontanicznie łączą się w różne ruchy i grupy kościelne nie dla czego innego, jak wspierania się we wspólnie wyznawanej wierze, nadziei i miłości ku Bogu.

Niestety, we współczesnym świecie egoizmów, w którym panuje tyle relacji złych, przeciwnych miłości Boga i bliźniego, nawet w dobrych rodzinach katolickich pojawia się wiele kryzysów wartości, w które wchodzą przeważnie ludzie młodzi, a rodziny ulegają rozbiciu. Cywilizacja śmierci narzuca się, kusi, a nierzadko przynosi tragiczne doświadczenia ludziom odchodzącym od Boga. Rosną więc potrzeby ewangelizacyjne świata, który zamknięty w żądzach pieniędzy, sukcesu i pychy nie potrafi już samodzielnie rozwijać nawet ludzkiej miłości, nie mówiąc już o zamknięciu się na Boga.

Papież Franciszek mobilizuje więc nas do modlitwy, która wyszłaby naprzeciw niebezpieczeństwom, zagrożeniom i tragediom bezbożnego świata. Wiele ruchów i grup kościelnych może przyjść z pomocą nie tylko tym, którzy są z dala od Kościoła, ale również mogą ratować i ewangelizować także te osoby i rodziny, które uwiódł świat, które stały się dysfunkcyjne w prawie wszystkich formach miłości Boga i bliźniego. Tam, gdzie zawiedli rodzice albo dzieci, mogą przyjść z pomocą właśnie siostry i bracia z ruchów i grup kościelnych, którzy świadomie angażować się będą w braterską misję ewangelizacyjną, płynącą z serc wrażliwych na głos Chrystusa: Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili (Mt 25, 40).

/ampolska/

 

400 lat franciszkanów

 400 lat franciszkanów
w Osiecznej

Franciszkanów - reformatów sprowadzono do Osiecznej 1622 roku. Stało się to dzięki staraniom Adama Olbrachta Przyjemskiego, wielkiego oboźnego koronnego, senatora i późniejszego kasztelana gnieźnieńskiego. Tym aktem fundator wypełnił zobowiązanie testamentalne swej pierwszej małżonki Zofii z Przymułtowic Przyjemskiej. Uroczyste wprowadzenie braci odbyło się 14 sierpnia. Była to pierwsza fundacja reformatów w Wielkopolsce.

800 lat zakonu

1W 1209 roku św. Franciszek z Asyżu założył nowy zakon w Kościele. Siebie i swoich towarzyszy nazywał braćmi mniejszymi (łac. fratres minores) - chciał przez to podkreślić, że ich życie ma polegać nie na wywyższaniu się, ale na świadomym wyborze małości (łac. minoritas), uniżoności.

2Do takiej postawy zachęcał Chrystus w Ewangelii, a Franciszek nakazał w regule praktykować życie w ubóstwie i uniżeniu. Pierwszych zakonników nazywano Pokutnikami z Asyżu, dopiero później przyjęła się nazwa franciszkanie (od imienia św. Franciszka). Do XV wieku istniał jeden zakon franciszkański.

3W wyniku uwarunkowań na tle kulturowym, historycznym, geograficznym oraz na skutek różnic w praktycznym stosowaniu reguły, w XV i XVI w. wyłoniły się istniejące do dzisiaj trzy niezależne zakony franciszkańskie: Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych, Zakon Braci Mniejszych i Zakon Braci Mniejszych Kapucynów.

800 lat zakonu