XV Niedziela Zwykła (2024)
Odpowiedzialność za głoszenie Ewangelii
Usłyszeliśmy w dzisiejszej Ewangelii fragment o rozesłaniu Apostołów. Jezus wysyła swoich Apostołów, aby głosili to czego nauczyli się od swojego Mistrza i Nauczyciela. Mają iść i głosić prawdę o Jezusie, który przyszedł na ten świat jako Bóg i człowiek, aby zbawić ludzi. Mają wzywać ludzi do nawrócenia, a nauczanie mają potwierdzać znakami i cudami, czynionymi w imię Jezusa. Jezus posyła swoich Apostołów po dwóch, aby zgodnie ze zwyczajem żydowskim na dwóch opierała się prawda głoszonej przez nich nauki. Jezus daje im wskazówki do ich apostolskiej pracy i zaleca, aby nie zabierali ze sobą zbytniego bagażu, który może im w drodze utrudniać wykonanie zadania. Daje im też władzę uzdrawiania chorych i uwalniania ludzi od działania złych duchów. A oni posłuszni Jezusowi poszli to zadanie wykonać.
Obecnie obowiązek głoszenia Ewangelii spoczywa nie tylko na papieżu, biskupach, kapłanach, ale za głoszenie Chrystusowej Ewangelii odpowiedzialni są wszyscy ochrzczeni. Wszyscy po przyjęciu Sakramentu Chrztu świętego, jako uczniowie Jezusa są posłani, aby głosić ludziom Dobrą Nowinę w oparciu o Jego Ewangelii. To właśnie na mocy Chrztu świętego rodzice mają obowiązek przekazywania wiary swoim dzieciom. To na mocy Chrztu świętego katecheci uczą religii i pomagają w przygotowaniu dzieci i młodzieży do przyjęcia sakramentów świętych. To dlatego kapłani są zobowiązani do głoszenia Ewangelii i przybliżania wiernym nauki Jezusa Chrystusa. Każdy z nas, bez względu na miejsce w Kościele, ma zadanie, które otrzymał od samego Jezusa, by głosić naukę Jezusa innym, ale też dawać takie świadectwo życia, które zainteresuje wiarą innych i zachęci ich do podjęcia chrześcijańskiego stylu życia, opartego na Ewangelii. Okazuje się, że w głoszeniu Ewangelii najważniejsze jest zawsze osobiste spotkanie z drugim człowiekiem i świadectwo życia. Wiara rodzi się ze słuchania o Bogu, ale też ze spotkania z Bogiem, który mieszka w sercu tego, który Ewangelię głosi. Wiemy bowiem, że słowa pouczają, a przykłady pociągają.
Zapewne w obecnych czasach głoszenie Ewangelii nie jest zadaniem łatwym…, a można nawet śmiało stwierdzić, że jest zadaniem bardzo trudnym! Zapewne nie jest też łatwo żyć Ewangelią na co dzień i być dobrym przykładem dla innych! A jednak Jezus oczekuje od nas, swoich uczniów, że zrobimy wszystko, by inni odkryli w swoim życiu Boga, poznali Boga, z całego serca Boga pokochali oraz Bogu potrafili zaufać. Musimy jednak pamiętać, że nie mamy głosić jakiegoś swojego ludzkiego spojrzenia na wiarę i na Boga, ale mamy głosić naukę Jezusa zapisaną na kartach Ewangelii. Bo to na podstawie Ewangelii można poznać prawdziwego Boga – Jego miłość, dobroć i miłosierdzie. To w oparciu o Ewangelię można nauczyć się prawdziwego życia w wolności dzieci Bożych i kroczenia drogą zbawienia.
Aby prawda o Bogu, o wierze w Boga docierała do współczesnego człowieka, to nasza mowa i nasze słowa, muszą być prawdziwe, autentyczne, wiarygodne! Będą takie tylko wtedy, gdy sami będziemy żyli tym co głosimy innym! Jeżeli nasze życie będzie przeczyło głoszonemu przez nas słowu, to wówczas ludzi do Boga i do wiary nie przekonamy. Konieczne jest więc, aby głoszeniu innym Ewangelii Jezusa i zachęcaniu innych do wiary, zawsze towarzyszyło nasze autentyczne życie zgodne z Bożymi Przykazaniami i zgodne z nauką Jezusa Chrystusa, przekazaną nam przez Apostołów i Ewangelistów! Tylko rodzice, którzy sami będą prowadzić autentyczne chrześcijańskie życie, będą w stanie przekazać wiarę swoim dzieciom, czyli nauczyć ich miłości do Boga i do bliźnich, tak jak uczy tego Chrystus. Tylko ci kapłani, osoby konsekrowane, katecheci i wszyscy świeccy, którzy w swoim życiu naprawdę wierzą w Boga, kochają Boga i Boga słuchają, będą autentycznymi świadkami Jezusa Chrystusa i Jego Ewangelii, pociągającymi innych do Kościoła.
Warto pamiętać, że w apostolstwie, aby ono było owocne, potrzebna jest gorliwa i pełna wiary codzienna modlitwa. Potrzebne jest także nasze nawracanie się w oparciu o częstą Spowiedź świętą częsty udział w Eucharystii połączony z przyjmowaniem Jezusa w Komunii świętej. I potrzebny jest nasz dobry przykład życia według Ewangelii, dzięki któremu innym będzie łatwiej odnaleźć drogę do Boga i w Boga uwierzyć! Amen.
(o.R.)
