Dzisiejsza Ewangelia jest kontynuacją mowy, którą Jezus skierował do swoich Apostołów, gdy przekazywał im posłannictwo do głoszenia Słowa Bożego. Jezus mówi o kolejnych wymaganiach, które stawia przed swoimi uczniami, czyli także przed nami, Jego uczniami żyjącymi w XXI wieku. Słowa Jezusa są bardzo radykalne i poruszające. Tak jak od Apostołów, tak i od nas Jezus wymaga podjęcia decyzji, czy chcemy iść przez życie na Jego warunkach i na Jego zasadach!?...
Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła ukazuje nam wielką tajemnicę naszej wiary, jaką jest tajemnica świętego Kościoła Chrystusowego. Rok duszpasterski, który obecnie przeżywamy w Kościele w Polsce, skłania nas do umocnienia wiary w Chrystusowy Kościół, do którego należymy od momentu Chrztu Świętego. Do wspólnoty tego świętego Kościoła zostaliśmy zaproszeni przez samego Jezusa Chrystusa. Nasi zaś rodzice i rodzice chrzestni, w naszym imieniu, wyrazili na to zaproszenie zgodę, prosząc dla nas o Sakrament Chrztu świętego...
Kościół katolicki kończy dzisiaj Oktawę Uroczystości Ciała i Krwi Pańskiej, czyli Oktawę Bożego Ciała. Zastanawialiście się kiedyś dlaczego czcimy Boże Ciało? Przecież Bóg jest Duchem i to Duchem najdoskonalszym, wiecznym i nieskończonym. Skąd więc u Boga „ciało”, które nie jest doskonałe, a do tego podlega przemijaniu?
Radujemy się z najmłodszego święta poświęconego Maryi Matce Kościoła. Myśl ogłoszenia Maryi Matką Kościoła wyszła od Prymas Polski bł. kardynała Stefana Wyszyńskiego i Episkopatu Polski. Papież św. Paweł VI przychylając się do tej prośby polskich biskupów, w czasie Soboru Watykańskiego II, w listopadzie 1964 ogłosił Maryję Matką Kościoła. W Polsce uroczyste ogłoszenie Matki Bożej Matką Kościoła odbyło się na Jasnej Górze 12 września 1971r. Wówczas też po raz pierwszy dołączono do Litanii Loretańskiej wezwanie: „Matko Kościoła - módl się za nami”.
Wiara pomaga zobaczyć wartość Eucharystii. Podczas obchodów łódzkiego Święta Eucharystii w 2017r. Abp Mieczysław Mokrzycki nauczał: „Trzeba powiedzieć wprost: Od Eucharystii zaczyna się wiara. Nie ma Eucharystii, nie ma wiary! Przecież Eucharystia, to testament Pana Jezusa. Jeśli go nie wypełnimy, nie mamy z Nim udziału, nie mamy udziału w Jego dziedzictwie. Stąd również przestrogą są słowa Jezusa zapisane przez św. Łukasza: „Czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę, gdy przyjdzie?”.
Przeżywamy dzisiaj jedną z najważniejszych uroczystości – Niedzielę Zesłania Ducha Świętego. Kolejny raz uświadamiamy sobie, że Duch Święty, który zstąpił na Chrystusowy Kościół 50 dni po Zmartwychwstaniu Jezusa, nieustannie jest obecny w Kościele. Nieustannie też we wspólnocie Kościoła udziela swoich darów: mądrości, rozumu, męstwa, rady, męstwa, umiejętności, pobożności, bojaźni Bożej. Nie ma człowieka, który by tych darów od Ducha Świętego nie otrzymał, kto przyjął Sakramenty Chrztu Świętego i Bierzmowania...
Wielka radość powinna wypełniać nasze serca, bo Jezus wstąpił do Nieba, po to by tam przygotować dla nas mieszkania i jak zapewnia: „w domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce”. Co więcej Jezus zapewnia, że przyjdzie po nas i zabierze nas do siebie… do Nieba. Czy ta obietnica Jezusa napełnia nas radością?...
Dzisiaj mamy kolejną okazję, by się radować i dziękować Dobremu Bogu, za tych tu obecnych kapłanów, którzy świętują w tym roku Jubileusz 25-lecia kapłaństwa. Dziękujemy za ich powołanie. Dziękujemy za wszystkie łaski jakie otrzymali od Boga w ciągu minionych 25 lat. Dziękujemy za każdą ich modlitwę i dobro, które uczynili w kapłańskiej posłudze w trosce o zbawienie swoje i zbawienie ludzi wśród których pracowali i nadal pracują...
Kochać Jezusa zachowując Jego przykazania - Jezus naucza „Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania… Kto ma przykazania moje i je zachowuje, ten Mnie miłuje…, Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachować moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości”....
Kolejna Wielka Noc Zmartwychwstania Pańskiego za nami! Najważniejsza Noc w historii zbawienia świata i człowieka. Tej nocy w kościołach na całym świecie głośniej zabiły dzwony, zabrzmiało radosne Alleluja, bo wydarzyło się coś naprawdę niezwykłego – Jezus, który umarł na Krzyżu prawdziwie Zmartwychwstał i Żyje! Co więcej ten Zmartwychwstały Jezus żyje między nami! O tym przekonujemy się w czasie każdej Eucharystii, która jest sprawowana na całej ziemi. Bo każda Msza Święta, także ta obecna w której teraz uczestniczymy, to spotkanie z Żywym, Zmartwychwstałym Chrystusem!
Strona 6 z 7
1W 1209 roku św. Franciszek z Asyżu założył nowy zakon w Kościele. Siebie i swoich towarzyszy nazywał braćmi mniejszymi (łac. fratres minores) - chciał przez to podkreślić, że ich życie ma polegać nie na wywyższaniu się, ale na świadomym wyborze małości (łac. minoritas), uniżoności.
2Do takiej postawy zachęcał Chrystus w Ewangelii, a Franciszek nakazał w regule praktykować życie w ubóstwie i uniżeniu. Pierwszych zakonników nazywano Pokutnikami z Asyżu, dopiero później przyjęła się nazwa franciszkanie (od imienia św. Franciszka). Do XV wieku istniał jeden zakon franciszkański.
3W wyniku uwarunkowań na tle kulturowym, historycznym, geograficznym oraz na skutek różnic w praktycznym stosowaniu reguły, w XV i XVI w. wyłoniły się istniejące do dzisiaj trzy niezależne zakony franciszkańskie: Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych, Zakon Braci Mniejszych i Zakon Braci Mniejszych Kapucynów.